ԵՐԵՎԱՆ,  22 ՀՈՒՆՎԱՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Երաժիշտ, բանաստեղծ, «Բարդ» ակումբի հիմնադիր Վախթանգ Հարությունյանը առաջիկայում պատրաստվում է թողարկել իր նոր՝ թվով յոթերորդ ձայներիզը: Սկավառակի, երգահանի ստեղծագործական կյանքի և երաժշտության մասին «Արմենպրես»-ի թղթակիցը զրուցել է արվեստագետի հետ:

-Երգահան եք, բանաստեղծ, գեղանկարիչ և ռեժիսոր: Ինչպե՞ս ծնվեց սերն արվեստի հանդեպ:

-Ինչպես երգը, այնպես էլ նկարչությունն ինձ համար ինքնադրսևորման շերտեր են: Երբ խոսքի հնարավորությունը կամ լռության ինչ-որ մի բաժին հասունանում է, զգացածս երբեմն արտահայտվում է գույներով, և սկսում եմ խաղալ դրանց հետ: Այնպես որ, դա չի կարելի գեղանկարչություն կոչել, ավելի շատ՝ ինքնադրսևորման միջոց:

Փախչում եմ «արվեստ» բառից: Արվեստ… Չգիտեմ՝ ի՞նչ է այն իրենից ներկայացնում: Հավանաբար, այն ամենն, ինչ դու այսօր ունես, և դա ինչ-որ դրսևորման միջոցով ավելի լավն է քեզ դարձնում, կարելի է կոչել արվեստ: Եթե դա նաև այլ մարդկանց հնարավորություն է տալիս ավելի լավը դառնալ, ուրեմն դա նույնպես արվեստի դրսևորում է, և այն կարելի է հանրայնացված համարել: Բնավ կարևոր չէ, թե ինչ աշխատանք ես դու կատարում. կարելի է շատ գեղեցիկ փոս փորել, և դա էլ համարել արվեստի գործ, քանի որ այդ ընթացքում դու ավելի լավն ես դառնում:

-Ինչո՞ւ կիթառ: